Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

#addictions



kickass.Ok, οι τύποι κατάφεραν με το Fruitcake να μας πείσουν πως τα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια μπορούν να γίνουν λιγότερο εκνευριστικά .Και με το Dystopia να πάθουμε κρίση Ουτοπίας.


We don't have no daughters,let the motherfucker burn.
Enough said.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.


Περίεργο ον ο άνθρωπος,περίπλοκη η ψυχή του.Του αρέσει να ταράζει τα ήρεμα νερά της ζωής του προκαλώντας ανισορροπίες που τον αρρωσταίνουν.Τον τρομάζει η ηρεμία.Τον τρομάζει η αλλαγή. Μήπως τελικά τον τρομάζει ο ίδιος του ο εαυτός; Η δύναμή του; Η αδυναμία του ίσως; Η αποτυχία τον κάνει να αισθάνεται νούλα,η επιτυχία είναι τόση που δεν την αντέχει. Ο άνθρωπος πιστεύει πως νιώθει ελεύθερος συνήθως όχι γιατί μπορεί να κάνει ότι θέλει, αλλά γιατί μπορεί να αρνηθεί να κάνει κάτι που δεν θέλει..Νιώθει συχνά φυλακισμένος σε ένα σώμα που του αρέσει να βασανίζει,να εκδικείται,να αλυσοδένει με τους φόβους,την άγνοια,τα ελαττώματα.Όταν όμως άλλοι τον ''φυλακίσουν'',όταν άλλοι τον αλυσοδέσουν φωνάζει απεγνωσμένα να ελευθερωθεί.
 Οι άνθρωποι λένε πως η ζωή μοιάζει με ένα σκοτεινό,ανεξερεύνητο μονοπάτι που το δισχίζουμε κρατώντας ένα φανάρι,για να νιώθουμε ασφαλείς,να βλέπουμε αυτά που έρχονται,για να μη βρεθούμε ''προ εκπλήξεως''. Μόνο που πλέον ο δρόμος μας έχει κουράσει και το φανάρι το έχουμε κρεμάσει στην πλάτη μας. Βλέπουμε ,όμως, μόνο όσα έχουμε διαβεί. Άν παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά,στα σοβαρά θα σε πάρει κι εκείνη. Και αν δεν μάθεις να αφήνεσαι η ζωή θα είναι απλά ένα πρόβλημα για σένα,τον Άνθρωπο, και όχι ένα μυστήριο που πρέπει να απολάυσεις προσπαθώντας να λύσεις.
Φωτεινή.